یک روانشناس با اشاره به نحوه محاسبه افت تحصیلی در دانش‌آموزان، کم شدن نمره در یک یا دو درس را افت تحصیلی ندانست و از والدین خواست در مواجهه با این پدیده شرایط عاطفی و ذهنی فرزند و جو حاکم در منزل را بررسی کنند. افت تحصیلی با اینکه دانش‌آموز نمره‌اش کم شود، متفاوت است.
کم شدن نمره در یک یا دو درس افت تحصیلی محسوب نمی شود و برای افت تحصیلی باید میانگین نمرات دانش‌آموز در دو ترم متوالی دچار افت معنادار باشد، یعنی معدل پایان ترم ۲.۵ تا ۳.۵ نمره کاهش داشته باشد.
اگر دانش‌آموزی معدل نمراتش یک نمره کاهش پیدا کند، دچار افت تحصیلی نشده است. یادمان باشد که کاهش نمره دلیل دارد و صرفاً کم‌کاری دانش‌آموز نیست. والدین در این هنگام باید شرایط خواب، تغذیه و جو حاکم بر خانه را بررسی کنند و ببینند که آیا به لحاظ عاطفی، احساسی و ذهنی برای فرزندشان اتفاقی افتاده است یا خیر.
در مواجهه با افت تحصیلی و کم شدن نمره اولین کاری که باید انجام دهیم این است که مسئله را با فرزندمان مطرح کنیم و از به کار بردن سؤالاتی که جنبه بازخواستی دارد، بپرهیزیم. به جای اینکه بپرسیم «چرا نمره‌ات کم شده است؟»، باید بپرسیم «چه اتفاقی افتاده که دچار افت تحصیلی شده‌ای؟»
باید از خود فرزند بخواهیم تا راهکار ارائه دهد و از او بپرسیم که در صورت تداوم این روند چه اتفاقی در پیش خواهد بود. این مسئله می‌تواند به فرزند اعتماد به نفس دهد و رویکرد او را حل مسئله کند. دانش‌آموز به دنبال آن یاد می‌کند که اگر با افت نمره مواجه شد، به دنبال دلایلش باشد.
تنبیه کلامی و رفتاری موجب افت بیشتر کودک در امر تحصیل می‌شود. همچنین در او ایجاد اضطراب می‌کند و اگر نمره بالایی بگیرد، به دلیل ترس از والدین است که معمولاً این اتفاق نمی‌افتد و تنبیه کلامی و رفتاری عملکرد منفی‌تری همراه دارد. این روانشناس درباره طرح مسئله با اولیای مدرسه خاطرنشان کرد: پیشنهاد ما این است که اول با فرزندمان به نتیجه برسیم و در صورت نیاز موضوع را با اولیاء مدرسه مطرح کنیم، زیرا برخورد اولیای مدرسه معمولاً مسئله‌مدارانه نیست و ممکن است به عنوان شکایت مطرح شود که موجب اعتماد به نفس پایین دانش‌آموز می‌شود.
پرسش مهر 92-93